Karanlık hikâyeler anlatmak, garip öyküler yazmak, fantastik, gerilim ve korku dünyasında olmak; zihni türlü düşünce yapılarına girmeye, olguları sorgulamaya, dünyaya ve hayata başka bir gözle bakmaya itiyor.
Hem de, metrobüse binmeye çalışan bir magandanın arkadan çılgınca içeriye doğru itmesi gibi.
Bunun sonucu olarak da ortaya hikâyelerden azade, monolog beyin fırtınaları çıkıyor. İşte bu noktada ben, bizzat kendim ve ötekilerimle beraber fikir birliğine vardığımız bazı karalamaları, ben olmayanlar da okusun, bir düşünsün diye karalama defteri açılıyor.
Okur aramıza katılsın, varsa düşüncesi yorumlarda ‘’hadi oradan, o iş öyle değil,‘’ diyerek monolog beyin fırtınalarımı diyaloğa çevirsin, ya da okuyan kendi de bir miktar bunları düşünsün isteğimle paylaşmaya karar verdim.
Geldikçe yazılacaktır ve ara sıra gelmektedir.
Aynı heyheyler gibi…
