İsimsiz Şiirler Kitabı - Şiir 14

Düşünmekten vazgeçeli aylar oldu. Varlığı mı düşünmeye her teşkil ettiğimde dibi olmayan bir bataklığın içine batıyorum. Bu bataklık ne boğuyor insanı nede varlığını siliyor dünyadan. Araf misali. Adımların adım değil, düşündüklerin fikir değil. Ağır ve sancılı bir ölümü beklercesine hayaller denen göçüğün altında sıkışıp kalıyorum. Kurtuluşu düşünmemekte buldum. Benim panzehirim düşünmekten vazgeçmekmiş. Ödediğim bedel ise deli damgası yemekmiş. Varsın deli desinler.