Cinayet- Rota Oluşturuldu - Bölüm 59

Bernie yıllık izninin bir kısmını kullanacağını firmaya beyan etmiş, maaşı ve biriken primleri ile bir miktar da avans ödeme alıp günün mesai bitiminde şirketten herkesle pek huyu olmadığı halde selamlaşarak ve ‘’ Bora Bora ’’ dan istedikleri bir şey olup olmadığını sorup bir miktar da hava atarak ayrılmıştı. 2 hafta boyunca izinde olacaktı. Sekreteri uçak biletlerini aktarmalar ile birlikte alıp organize etmiş ve hatta otel kaydını bile ayarlatmıştı. Bernie’nin sekreteri bu kadara kadar her şeyini ona yaptırmasından rahatsız olsa da yapabileceği bir şey yoktu. En azından adam nazik davranıyor ve firmadaki en yüksek maaşı alan sekreter olmasını sağlıyordu. Sekreterinin aldığı maaşla bile firmada kendisi için bir statü gösterisi yapıyor olması irrite edici olsa da, Jenny cebine giren paradan memnun olduğu için bu ego manyaklıkları pek de öyle umurunda değildi.

Ertesi gün uçağa binmeden önce gece gizli gizli kuytu köşe yerlerde görüşmeler yapmış, onun yokluğunun üçüncü gününde işlenmesini istediği cinayetler için tuttuğu katillere bilgileri vermişti. Son görüşmesi de oldukça lüks bir araç ile gelen birisi ile olmuştu. Bu kişi cinayetlerin işlenmesi sürecini takip edip başarı ile sonlanmasını sağlayacak, sonra da ucuz tetikçilerden kurtulacak olan ‘’ pahalı tetikçi’’ den başkası değildi.

İsmi ile bile zenginliği çağrıştıran ‘’ Richmond Hamilton ‘’ piyasada ünlü ve şımarık bir profesyonel poker turnuva oyuncusu olarak bilinen, gelirlerini kumardan elde ettiği tüm eyaletlerde kayda geçmiş bir adamdı. Oysa gelirlerinin çoğunu ülkedeki önemli suikastları düzenlemek, organizasyonu kurmak ve işlemesini sağlamak ile elde etmişti. Kullandığı tetikçilerin zaman zaman beyni yıkanmış sıradan insanlar olması pokerde de bu beyin yıkama yöntemlerini kullanarak bu kadar sık kazandığına dair bazı yer altı dünyası dedikodularına da sebep olabiliyordu.

Bernie çalışabileceği en güçlü, en profesyonel adamı bulup işi ihale etmişti. Gönül rahatlığı ile tatile gitmiş ve olup bitenleri telefonla takip etme gereği bile duymadan tatilinin tadını çıkartmıştı. Günlerini ülkeye döndüğünde tutuklanacağından haberi olmadan öylece geçirmişti.

Richmond ise hayatında şimdiye kadar aldığı en yüksek parayla şimdiye kadarki en düşük profilli kurbanların infazı şeklinde bir görev almıştı. Listede ölmesi gerekenler ne politikacı, ne iş adamı, ne herhangi bir önem arz edebilecek kişiler değildi, onları temizleyecek olan tetikçiler de sıradan sokak serserilerinden hallice tiplerdi.

Neredeyse hiçbir şey yapması gerekmeyeceği için almıştı işi, parası sebebi değil, cabası olmuştu. O da organizasyonu işin sonunda kendisinin öleceğinden, bunun aldığı son iş olduğundan habersiz bir şekilde kurguladı.

Tasarım can çekişiyordu.

***

Asım onu ve Stacey’ yi havalimanında polisin karşılayıp Asım’ı tutuklayacağına dair, her şeyi itiraf etmek zorunda kalıp üstüne bir de ülkede işlediği suçlardan ötürü Amerika’ ya iade edilip orada idam edileceğine dair tüm kaygılarla dolu bir yarım saat geçirmekteydi. Ülkeye dönmek bir şekilde hayal ettiğinden daha kaygı uyandırıcı gelmişti. Bir de uçaktan indiğinden beri bir türlü kapalı mekandan çıkamamıştı ve bu tedirgin halleri Stacey’nin de ister istemez dikkatinden kaçmıyordu.

‘’ Neyin var? ‘’ diye sordu. Uykuluydu hala. Yolculuğun büyük bir kısmını uyuyarak geçirmişti Asım’ın aksine. ‘’ Bir şey yok, uykusuzum, uçakta pek uyuyamıyorum, uykusuz olunca da böyle biraz huysuz oluyorum. Bir açık havaya çıkalım açılırım merak etme ‘’ dedi Asım. Pasaport kontrolünde özellikle kalbinin atışını engelleyemiyordu. Başka ülkelere girip çıkarken hiç böyle hissetmemişti oysa. Aranıyor olsa başka ülkelerin sınırlarında da başına iş gelebilirdi en nihayetinde.

Her şey sorunsuz atlatılır atlatılmaz Asım Atatürk Havalimanında çıkış kapısından kendini dışarı attığı gibi bir sigara yaktı ve yüzüne bir gülümseme oturdu. O uykusuzluğun gerçekten verdiği yorgunluk da, tedirginlikleri de tamamen uçtu gitti.

Özgür olmanın ne demek olduğunu bir an için daha önce hiç düşünmediğini fark etti. Stacey yanındaydı. Havalimanından tam olarak geldiği ülke ile alakalı çok bir şey anlamıyordu. Amerika’ da ki havalimanından ve oranın giriş çıkışından çok da farklı değildi. Çeşitli görünümlere sahip insanlar bavulları ile ortalıkta gezinmekte ve taksiciler ile köşe kapmaca oynamaktaydılar.

O da bir sigara yaktı. İkisinin de ciğerleri bayram ediyordu.

‘’ İstanbul’a hoş geldin ‘’ dedi Asım.

‘’ Hoşbuldum ‘’ dedi Stacey ve taksiye atladılar sigaralar bitince.

Asım Hilton oteline gideceklerini söylediğinde Stacey şaşırmıştı. Hilton oteller zinciri ülke dışında ilk otelini İstanbul’ da yapmış ve bu o zamanlar baya olay olmuştu. Asım bu konulardan bihaberdi esasında, İstanbul’ da kalmak için en havalı yeri bulmalarını istediğinde asistanı burayı söylemişti.

Çok da uzun olmayan bir yolculuğun ardından Harbiye’ de ki otele geldiler. Asım taksinin bagajından valizleri aldı ve otele giriş yaptılar. İçerisi oldukça geniş, ihtişamlı bir avize ile en kaliteli mobilyalar ile döşenmiş bir yerdi. Stacey gözlerini avizeden alamıyordu. Hiza olarak arkalarında kalana kadar avize öylece bakakaldı. Resepsiyona geldiklerinde İngilizce karşılayan resepsiyonist ile Türkçe konuşan Asım’a bundan ötürü sinir olmuştu Stacey.

‘’ Kadın İngilizce biliyor, sen neden Türkçe konuşuyorsun, İngilizce yi unutmaya mı geldin yoksa buraya?’’ diye de çemkirdi.

Asım’ın bunu yapma sebebi bir oda mı tutulacak, iki oda mı karmaşası yaşamadan iki oda tutup farklı bir niyet ortaya koyuyormuş gibi görünmenin önüne geçmekti ama olmadı. İngilizce olarak ve gülümseyerek ‘’ iki süit rezervasyon yapmıştım, Asım Hancı adına ‘’ dedi.

Stacey lafa girip ‘’ bir tane yeterli, bir yolunu buluruz ‘’ dedi resepsiyoniste.